BABLAR – KONULAR – NUMARALAR

<< 3564 >>

30- Huzeyfe b. el-Yeman

31- Haram b. Milhan

30- Huzeyfe b. el-Yeman

1. Huzayfa

- - (-)

26594 (1)- Huzeyfe der ki: Annem bana: "Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile en son ne zaman görüştün?" diye sorunca, ben: "Şu şu zamandan beri onunla hiç görüşmedim" dedim. Bundan dolayı annem bana ağır laflar edip azarlayınca ona: "Bana müsaade et de gidip Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile birlikte akşam namazını kılayım ve hem benim hem de senin için bağışlanma dilemeden onu bırakmayayım" dedim. Sonra Allah Resulü'nün (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yanına geldim ve akşam namazını ardında kıldım. Akşam namazından sonra yatsıya kadar nafile namazı kıldı. Yatsı namazından sonra dönerken peşinden gittim. Ancak giderken karşısına biri çıktı ve aralarında bir şeyler konuştular. Adam çekip gidince yine peşine takıldım. Sesimi duyunca: ''Kim a?'' diye sordu. "Huzeyfe'yim" dedim. ''Ne oldu?'' diye sorunca olanları anlattım. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Allah seni de, anneni de bağışlasın'' buyurdu ve: ''Biraz önce karşıma çıkan kişiyi gördün mü?'' diye sordu. "Evet, gördüm" dediğimde de şöyle buyurdu: ''0; bir melekti ve yeryüzüne ilk defa iniyordu. Beni selamlamak için Rabbinden izin istedi ve Hasan ile Hüseyin'in cennet gençlerinin efendisi, Fatıma'nın da cennet kadınlarının efendisi olduğu müjdesini verdi.''

[Sahih]

Diğer tahric: Tirmizi, menakib 5/660 (3781, "hasen ğarib"), Nesai, fadan (193, 2600) ve İbn Huzeyme 2/207 (1194) rivayet ettiler.

26595 (2)- Huzeyfe der ki: Öğle, ikindi, akşam ve yatsı namazlarını Hz.

Nebi'in (Sallallahu aleyhi ve Sellem) arkasında kıldım. Namaz sonrası odalardan birine girmek isterken peşinden gittim. Tam arkasına yetiştiğimde sanki biriyle konuşuyor gibiydi. Sonra: ''Kim a?'' diye sorunca: "Huzeyfe'yim" dedim. ''Demin yanımda olanın kim olduğunu biliyor musun?'' diye sorunca: "Hayır" dedim. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Cibril di! Hasan ile Hüseyin'in cennet gençlerinin efendisi olduğu müjdesini vermek için gelmişti'' buyurdu. Ona: "Bana ve anneme bağışlanma dile" dediğimde: ''Ey Huzeyfe! Allah seni ve anneni bağışlasın'' diye dua etti.

[Sahih]

31- Haram b. Milhan

1. Enes

- - (-)

26596- Enes bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), ümmü Süleym'in kardeşi olan dayım Haram'ı yetmiş adamla birlikte gönderdiği zaman Bi'r-i Maune'de öldürüldüler. O zamanlarda müşriklerin lideri Amir b. et-Tufeyl idi ve Allah Resulü'ne (Sallallahu aleyhi ve Sellem) gelip şu üç teklifi getirmişti: "Ya şehir ahalisi senin, köylüler benim olur. Ya da ben senin halifen olurum. Ya da Gatafan ahalisinden iki bin süvariyle sana karşı savaşırım." Sonra Amir, ümmü filanın evinde vebaya yakalandı. "Filan oğullarından bir kadının evinde deve şişliği gibi şişim mi çıktı! Bana atımı getirin!" dedi ve atının üzerindeyken öldü.

ümmü Süleym'in kardeşi Haram iki kişiyle birlikte önden yola koyuldu.

Bu iki kişiden biri Umeyye oğullarındandı, diğeri de topal biriydi. Haram yanındakilere: "Yanlarına varana kadar bana yakın bir yerlerde durun! Eğer bana güvence verirlerse siz de benimle beraber olursunuz. Yok, öldürürlerse arkadaşlarınızın yanına geri dönersiniz" dedi. Haram yanlarına varınca: "Resulullah'ın mesajını size aktarmam için bana güvence veriyor musunuz?" diye sordu. "Veriyoruz" dediler.

Sonra onlarla konuşmaya başladı. Ancak onlar adamın birine işaret edince o, Haram'ın arkasından yanaştı ve mızrakla vurup öldürdü. Haram ölürken: "Allahu Ekber! Kabe'nin Rabbine andolsun ki kazandım!" dedi. Daha sonra topalolan kişi dışında diğer bütün Müslümanlar öldürüldü. Topalolan kişi dağın başında olduğu için onu öldüremediler. Bunun üzerine Allah, daha sonra neshedilen şu ayeti indirdi: "O bizden biz de O'ndan razı bir şekilde Rabbimize kavuştuğumuzu kavmimize bildirin."

Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kırk gün boyunca sabah namazında Allah ve Resulü'ne karşı gelen Ri'l, Zekvan, Lahyan oğulları ve Usayya'ya (kunut ederek) beddua etti.

[Sahih]

Diğer tahric: Buhari (2801, 4091) rivayet etti.

5250 (36)'da tekrar etmiştir.